Με το βλέμμα μου να πλανιέται στον ορίζοντα, την σκέψη μου σε σένα θέλησα να σου στείλω το μυστικό μου, που εδώ και καιρό το φυλλάω ως πολύτιμο θησαυρό.
Άνοιξα την ψυχή μου να βγει το μυστικό.
Έσκυψα και το ψιθύρισα στο κύμα. Η θάλασσα το πήρε να σου το φέρει στο λεπτό. Μα αγρίεψε στον δρόμο προς τα εσένα και το ξέχασε. Λυπημένο το κύμα μου το ομολόγησε.
Σήκωσα τα μάτια μου στον αέρα. Μου το πήρε και ξεκίνησε να σε ανταμώσει. Στην πορεία του άλλαξε δρόμο και χάθηκε. Και αυτός όλο λύπη επέστρεψε σε μένα.
Είδα τα ελεύθερα πουλιά που κελαηδούν αμέριμνα. Τους είπα τον καημό μου και αυτά γλυκούλια και όμορφα θέλησαν να βοηθήσουν. Μα λοξοδρόμησαν και αυτά και χάσανε τον δρόμο.
Εσύ καλέ μου στέκεσαι και ακόμα περιμένεις. Σκέφτηκα ξανασκέφτηκα και στέλνω την ψυχή μου. Να έρθει κοντά σου να σου πει όλα αυτά που θέλω.
Την έστειλα αγαπημένε μου. Σκύψε να ακούσεις τι σου λέει.
Σου λέει γλυκά και τρυφερά τι νιώθω εγώ για σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου