Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ


Οι ώρες κυλούν, οι μέρες περνούν, ο χρόνος τρέχει. Εγώ έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου και του τόπου. Η σκέψη σου με συντροφεύει, το χαμόγελο σου με αναζωογωνεί, το χάδι σου με ηρεμεί και το φιλί σου με ταξιδεύει σε χώρους και τόπους μαγικούς.

 Η δύναμη του έρωτα παραμένει αναλλοίωτη.

Κλείνω τα μάτια μου και η μορφή σου με πλησιάζει. Η μαγεία ξεχύνεται άπλετη. Η λαχτάρα της ενώσεως είναι διάχυτη.

Απλώνω το χέρι μου να χαιδέψω το πρόσωπο σου. Η μορφή σου χάνεται και παραμένει η γλυκόπικρη γεύση της μοναξιάς.

Τα βήματα μου με οδηγούν στο κύμα. Εκεί αισθάνομαι την παρουσία σου έντονα.

Φυσάει το αεράκι και μυρίζω το άρωμα σου. Ο ήλιος φέγγει και βλέπω το χαμόγελο σου. Τα κύμματα χαιδεύουν απαλά την γη και εγώ ακούω την γλυκιά φωνή σου, που μου ψιθυρίζει λόγια καρδιάς.

Η ένωση των ψυχών ολοκληρώθηκε.

Και ο αγέρας μου κλέβει τα αισθήματα για να σου τα φέρει και να σε συντροφεύουν εως την επόμενη φορά που θα βρεθούμε

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ


Η νύχτα άπλωσε το πέπλο της και σκέπασε την φύση. Οι φωνές και οι θορύβοι χάθηκαν.

Το φεγγάρι ρίχνει το αχνό φως του και τα άστρα τρεμοσβήνουν στον ουρανό.

Ξαπλωμένη στο κρεβάτι, αφήνω την σκέψη μου να ταξιδέψει κοντά σου. Η ηρεμία της νύχτας με το παιχνιδιάρικο φως των αστεριών, είναι οι πιο καλοί μου σύμμαχοι να φέρω κοντά μου την γλυκιά σου μορφή.

Αισθάνομαι την ανάσα σου να μου χαιδεύει απαλά το πρόσωπο, τα χείλη σου να ακουμπάνε γλυκά τα δικά μου.

Στην λάμψη των ματιών σου βυθίζομαι και αισθάνομαι τις αισθήσεις μου να χάνοντε στην γλυκιά φυλακή των χεριών σου.

Η φωνή σου σαν γλυκιά μελωδία μου ψυθιρίζει τρυφερά τα λόγια της καρδιάς.

Και εγώ παραδομένη στην μαγεία της στιγμής, ανταποκρίνομαι στο αισθησιακό κάλεσμα των αισθήσεων.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ


Η σκέψη μου πλανάται στις όμορφες και ανεπανάλληπτες στιγμές που ζήσαμε. Στιγμές γλυκιές, στιγμές γεμάτες έρωτα και πάθος. Κάτω από το χαμηλό φως των κεριών που οι φλόγες τους με το παιχνιδιάρικο τρέμουλό τους, συντρόφευσαν και έγιναν μάρτυρες στο ατέλειωτο ταξίδι του έρωτα μας.

Η αίσθηση των χειλιών σου είναι ακόμα νωπή, το άγγιγμα σου το απαλό και η δύναμη των αισθήσεων ζωντανεύουν μόλις κλείσουν τα μάτια και αφεθεί το μυαλό μου ελεύθερο.

Η μορφή σου χαραγμένη στο βάθος της ψυχής μου και η νοσταλγία και το πάθος σιγοκαίουν και αναστατώνουν το είναι μου.

Με ένα γλυκό χαμόγελο  τα χείλη μου σου σιγοψιθυρίζουν. Μου λείπεις. Και ο άνεμος το παίρνει και σου το φέρνει να σου το εναπωθέσει στην σκέψη σου, χαρίζοντας στο πρόσωπο σου μια γλυκύτητα, ένα χαμόγελο και την ανάμνηση μου.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ


Κλείνω τα μάτια μου και αφήνω το πνεύμα μου να κάνει ατέλειωτα ταξίδια στο άπειρο. Να αφήσει την σφαίρα του ανθρώπινου και να ταξιδέψει στον κόσμο του πνεύματος, στον κόσμο των ψυχών, της ηρεμίας.

Αφήνομαι στην ομορφιά και στην απόλυτη γαλήνη.

Η ηρεμία που με κατακτεί μου δημιουργεί την απορία. Η απορία την ερώτηση και η ερώτηση αυτή γλυκίζει την ψυχή μου.

Τι είναι αυτό το αίσθημα που με έχει κατακλύσει. Που κάνει την ψυχή μου και το μυαλό μου να σε αναζητά.

Τι είναι αυτό που μου φέρνει μια γλυκιά ανατριχίλα στην θύμηση σου?

Μήπως είναι ο έρωτας ο κατεργάρης θεούλης που χωρίς λύπηση με λάβωσε με τα βέλη του? Μήπως είναι πάθος, το οργισμένο κύμα που σε κυριεύει και σε ρίχνει στο απέραντο πέλαγος των αισθήσεων?  
Και η απάντηση είναι έρχεται σαν πρίμο αεράκι να με γαληνέψει.

Είναι όλα αυτά μαζί.

Με κοιτάς και στα μάτια σου βλέπω τον ήλιο, βλέπω την ζωή, βλέπω τον έρωτα.

Μου μιλάς και η ψυχή μου ανασταίνεται, το χαμόγελο ανθίζει στο πρόσωπο μου και το πρόσωπο μου φέγγει σαν αντικρίζει το δικό σου.

Είσαι ο άγγελος μου. Είσαι ο θησαυρός μου.

Είσαι ότι πολύτιμο έχω κλείσει στην ψυχή μου. Σε κρατώ σαν φυλαχτό.

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

TO MΥΣΤΙΚΟ

Με το βλέμμα μου να πλανιέται στον ορίζοντα, την σκέψη μου σε σένα θέλησα να σου στείλω το μυστικό μου, που εδώ και καιρό το φυλλάω ως πολύτιμο θησαυρό.

Άνοιξα την ψυχή μου να βγει το μυστικό.

Έσκυψα και το ψιθύρισα στο κύμα. Η θάλασσα το πήρε να σου το φέρει στο λεπτό. Μα αγρίεψε στον  δρόμο προς τα εσένα και το ξέχασε. Λυπημένο το κύμα μου το ομολόγησε.

Σήκωσα τα μάτια μου στον αέρα. Μου το πήρε και ξεκίνησε να σε ανταμώσει. Στην πορεία του άλλαξε δρόμο και χάθηκε. Και αυτός όλο λύπη επέστρεψε σε μένα.

Είδα τα ελεύθερα πουλιά που κελαηδούν αμέριμνα. Τους είπα τον καημό μου και αυτά γλυκούλια και όμορφα θέλησαν να βοηθήσουν. Μα λοξοδρόμησαν και αυτά και χάσανε τον δρόμο.

Εσύ καλέ μου στέκεσαι και ακόμα περιμένεις. Σκέφτηκα ξανασκέφτηκα και στέλνω την ψυχή μου. Να έρθει κοντά σου να σου πει όλα αυτά που θέλω.

Την έστειλα αγαπημένε μου. Σκύψε να ακούσεις τι σου λέει.

Σου λέει γλυκά και τρυφερά τι νιώθω εγώ για σένα.