Η ψυχή ένα κομμάτι θείας πνοής μέσα στον θνητό πήλινο σώμα. Σε κάθε ευχάριστη στιγμή ανθίζει και γίνεται άγγελος που ανοίγει τις φτερούγες του για τον ουράνιο θόλο.
Οι στιγμές που η ψυχή πληγώνεται, μοιάζει με λαβωμένο άγγελο που με σπασμένες τις φτερούγες πέφτει στην γη. Σκύβει το γλυκό κεφάλι του και τα δάκρυα κυλούν στο έδαφος.
Τα δάκρυα που είναι σαν μαργαριτάρια και σπέρνουν άνθη στην γη μας. Αλλά ο άγγελος παραμένει θλιμμένος. Ένα γλυκό χαμόγελο, μια λέξη λατρείας δίνουν φτερά ξανά στον πληγωμένο άγγελο να ανοίξει διάπλατα τις φτερούγες και να απογειωθεί στον χορό της ευτυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου