ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΕ ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΙΔΑ. ΜΠΗΚΕΣ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ, ΤΟΝ ΝΟΥ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕΣ.
ΣΟΥ ΤΑ ΧΑΡΙΣΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ, ΑΦΗΣΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΝ ΑΝΟΙΞΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΩ.
ΚΑΙ ΣΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΤΑ ΔΕΧΤΗΚΕΣ, ΤΑ ΠΗΡΕΣ.
ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΩΡΑΙΟ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.
ΗΡΘΕ ΣΑΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ.
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΕ ΣΕ ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΥΤΑ.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΦΩΝΗ ΣΑΝ ΨΙΘΥΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ....
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕΣ? ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΣ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου